Αν τώρα ήρθε η στιγμή που έχετε το χρόνο και τα χρήματα ν' ασχοληθείτε με τ' άλογα, ή αν είχατε κάνει κάποια μαθήματα παλιότερα και για διάφορους λόγους δεν καταφέρατε να συνεχίσετε και δεν έχετε σοβαρά προβλήματα υγείας, τότε σας έχουμε καλά νέα. Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσεις ή να συνεχίσεις να ιππεύεις.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για όλους αυτούς που είναι στα 40, 50 και 60 τους να μη βρίσκονται κοντά στα άλογα από τη στιγμή που το επιθυμούν. Γι' αρχή θα κάνετε μεγάλη χάρη στο άλογο αλλά και σ' εσάς με το να κάνετε μια πολύ αξιόλογη γυμναστική. Η δύναμη, η ακρίβεια, η ισορροπία, η ευλυγισία και τ' αντανακλαστικά του σώματος που θ' αναπτύξετε είναι πράγματα που σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να συνδυάσετε 3 και 4 διαφορετικά σπορ για να τα έχετε. Και φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως είναι προνόμιο μόνο αυτών που επιλέγουν ν' ασχοληθούν με την ιππασία αθλητικά. Το μόνο που χρειάζεται σ' αυτές τις ηλικίες είναι αργά και σταθερά βήματα και λίγη περισσότερη υπομονή με τον εαυτό σας.
Το να ανησυχείτε για πιθανή πτώση είναι κάτι απόλυτα κατανοητό, αλλά όχι κάτι το οποίο αξίζει και να σταθεί εμπόδιο στην ιππασία σας. Έχω ακούσει αρκετές φορές τη φράση ''εγώ κορίτσι μου αν πέσω και σπάσω, δεν ξανακολλάω''. Ναι οι πτώσεις είναι ένα κομμάτι της ιππασίας. Δεν μπορεί κανείς να σας εγγυηθεί πως δεν θα πέσετε ποτέ. Αλλά υπάρχουν τρόποι να μειώσεις την οποιαδήποτε ''ζημιά'' απ'την πτώση, όχι μόνο χρησιμοποιώντας όλα τα προστατευτικά (κράνος, θώρακας, αναβολείς ασφαλείας) αλλά και να την αποφύγετε με το να ιππεύετε το κατάλληλο άλογο, να έχετε τον έλεγχο, να εκπαιδευτείτε στη γρήγορη αφίππευση και στο να κατεβάζετε ρυθμούς όταν για οποιοδήποτε λόγο αισθάνεστε άβολα.
Αν λοιπόν το θέλετε, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να βρείτε τον κατάλληλο προπονητή και το κατάλληλο άλογο. Μόλις ανεβείτε στη σέλα είναι δεδομένο πως η ημερομηνία γεννήσεως δεν έχει καμία σημασία. Όπως πολύ σωστά είπε πρώτη η Pam Brown ''τα άλογα μας δανείζουν τα φτερά που δεν έχουμε''.
Comentarios